17 czerwca opublikowałam (jako redaktorka) wywiad z Andrzejem Lederem i jego zdjęcie w serwisie ir2.info. Nie dopilnowałam ustalenia autorstwa fotografii, to moje niedopatrzenie i żałuję, że do niego doszło. Autorem jest Marek Szczepański, którego bardzo przepraszam za to zaniedbanie. Wiem, jak ważne jest docenienie - i należyte wycenienie - pracy twórców i bardzo mi przykro, że to przeoczyłam. Taki błąd się nie powtórzy, przepraszam.
Olga Gitkiewicz
To trudne zadanie reporterskie - opisywać coś, co nie działa, bo ludzie, którzy takie teksty czytają, czują się przygnębieni i zniechęceni. Ale mogą też poczuć złość i niesprawiedliwość - mówi w rozmowie z Szymonem Opryszkiem Oliver Franklin-Wallis.
To, że fotografie są czarno-białe, nie oznacza problemu z fotografiami; oznacza problem z rozleniwionymi technologią widzami, którzy nie chcą już dokonywać w głowie wysiłku przekładu.
Nie jest to wyraz jakiegoś fatalistycznego pragmatyzmu, a jedynie coraz głębsze przekonanie, że kategoria szczęścia jest zbyt młoda, byśmy mogli ją przykładać do struktur tak wiekowych jak nasze miasta.
Byłem przekonany, że wszyscy przybywają do Pragi po magię. Jednakże słowo „magia” u Ripellina pojawia się zadziwiająco rzadko – zaledwie dziewięć razy. Włoch w ogóle nie tłumaczy, jak je rozumie, jakby traktował je jako pojęcie rudymentarne, które nie wymaga wyjaśnień. Zawsze, kiedy mówię o „Pradze magicznej” i jej autorze, czuję się jak proboszcz, który zachwyca się papieżem i jego encykliką.
